α' 
              Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα  είναι που σου μοιάζει, 
                ένα που βγαίνει το πουρνό*, όταν  γλυκοχαράζει. 
               
              β' 
              Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση  σε ποτίζει,  
                που στέκεις πάντα δροσερό κι ανθείς και λουλουδίζεις; 
               
              Υ' 
               
              Όντε* σ' εγέννα η μάνα σου, ο  ήλιος εκατέβη  
                και σου 'δωκε την ομορφιά και πάλι μετανέβη*. 
               
              δ' 
              Α* μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ  να μην ξυπνήσω,  
                γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. 
               
              ε' 
              Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρη* χαλινάρι,  
                το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχουμου* κάθε βράδυ. 
               
              στ' 
              Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό  το ψάρι,  
                χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.  |