Οι παροιμιόμυθοι είναι μικροί μύθοι ή λαϊκού περιεχομένου ιστοριούλες, που η μορφή τους θυμίζει τις παροιμίες. Χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους είναι η συντομία, η σάτιρα, η θυμόσοφη και γνωμική διάθεση. Ο παροιμιόμυθος μπορεί να είναι μια απλή αφήγηση ή περιγραφή· μπορεί, επίσης, να έχει μορφή διαλόγου. Το περιεχόμενο του είναι λιτό και μεστό, και οι στόχοι του ηθικοδιδακτικοί.

1. Κάποιου εκαίγονταν το σπίτι κι έλεγε:
   «Έχω τα κλειδιά».

* * *

2. Ο Γρηγόρης εγρηγόρει* κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο Γρηγόρης την επήρε του Μελέτη τη γυναίκα!
   

* * *

3. Όλα τα ψάρια σ' ένα τηγάνι τηγανιζόντανε και το καθένα έλεγε τ' αλλουνού:
   «Κάμε παραυτού*, γιατί μ' έκαψες».



* * *

4. — Τρέχ' η μύξα σου, γαμπρέ.
   —  Είν' από το χειμώνα.
   —  Αμ σε ξέρω κι από το καλοκαίρι!

*εγρηγόρει (γρηγορώ): έσπευδε, ήταν σε ετοιμότητα * παραυτού: παραπέρα

Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής